30 Αυγ 2009

Μαστουρώνοντας στο «Μονοπάτι των Χρωμάτων» (μέρος 2ο)

Τελικά αυτός ο δρόμος είναι προσφορά προς την Κοινωνία, επιτελεί έργο πέρα από τα στενά όρια ενός δρόμου για να κινούνται αυτοκίνητα. Επιστρέφω σε αυτό το δώρο, λοιπόν (παραθέτω το προηγούμενο αφιέρωμα έτσι: http://maria-iliana.blogspot.com/2009/01/t.html γιατί δεν ξέρω ακόμα πώς να αφήνω link..), για να αναφέρω κάτι που ξέχασα την προηγούμενη φορά – ντροπή μου!

Αυτό το υπερθέαμα χρώματος και φωτός, λοιπόν, δε θα ήταν ολοκληρωμένο χωρίς να μας βοηθήσει να μπούμε και στην ανάλογη κατάσταση, ώστε να χαλαρώσουμε και να το απολαύσουμε. Στο κάτω-κάτω, υπάρχουν πάντα και μερικοί παράλογοι τύποι – τσκ τσκ – που δε μπορούν να εκτιμήσουν αυτό που τους προσφέρεται στην ευτελή τιμή των 2,90 ευρώ και παραπονιούνται, ή και τσαντίζονται! Κι όμως, όλα έχουν προβλεφθεί από τους υπεύθυνους. Και το καταλαβαίνει κανείς μόλις μπει στη Σήραγγα του Αρτεμισίου!

Παρεμπιπτόντως, μετά από περίπου 20 χρόνια, το δεύτερο τούνελ άνοιξε κι αυτό! Η υπομονή μας ανταμείφθηκε! Και τα δύο έχουν τη μία λωρίδα κλειστή βέβαια, για να μη διαταραχθεί η ισορροπία και χαλάσει η άσκηση στωικότητας και υπομονής – παραπέμπω στο πρώτο κείμενο, ξανά.

Πίσω στη σήραγγα, λοιπόν. Αν η πανδαισία χρωμάτων και οι πιο ανθρώπινοι ρυθμοί οδήγησης δεν έχουν καταφέρει μέχρι τώρα να σε ηρεμίσουν, πόσο μάλλον αν έχουν καταφέρει το αντίθετο – γιατί όπως είπαμε υπάρχουν και περίεργοι άνθρωποι – λίγο αφού μπεις στο τούνελ, σε πιάνει μια ζαλάδα, μια βαθειά χαλάρωση, μια μαστούρα! Μέχρι να βγεις νιώθεις σαν να έχεις πιει 10 μπάφους. Τονίζω ξανά, ΜΟΝΟ με Ε2,90, σκεφτείτε πόσα θα δίνατε σε αντίστοιχο σπα! Υπεύθυνες γι’αυτό είναι οι τουρμπίνες στην οροφή των (ΤΩΝ!) τούνελ, που είναι σοφά μονίμως κλειστές. Προτιμήστε τις ημέρες και ώρες αιχμής, παρεμπιπτόντως, εάν θέλετε να βιώσετε αυτή την εμπειρία στο μέγιστο, τίποτα δε συγκρίνεται με τα μποτιλιαρισμένα στο τούνελ αυτοκίνητα και νταλίκες!

Έτσι, λοιπόν, αφήνεις όλες τις σκοτούρες πίσω σου, και φτάνεις στον προορισμό σου βαθειά χαλαρωμένος και καλύτερος άνθρωπος!

Και αν έχεις βαρεθεί τη ζωή σου, και δεν ξέρεις πώς να την εγκαταλείψεις, συστήνω μια βόλτα στην εθνική οδό Κορίνθου – Τριπόλεως. Το πιθανότερο είναι να δεις ότι η ζωή είναι ωραία, και κάθε αρνητική σκέψη μέσα σου θα διαλυθεί. Αν, παρόλα αυτά, είσαι ΤΟΣΟ αποφασισμένος, μπορείς να παρκάρεις το αυτοκίνητο έξω από τη σήραγγα. 10 λεπτά μέσα σε αυτή σε ώρα αιχμής, πιστεύω αρκούν να σε βοηθήσουν να φύγεις ευτυχισμένος!

Ε.Ο. Κορίνθου – Τριπόλεως. Κοντά μας για μια καλύτερη ζωή, ή έναν ευτυχισμένο θάνατο!

Δεν υπάρχουν σχόλια: