Λίγη καλή προαίρεση και λίγη καλή θέληση, γαμώτο! Λίγη ενότητα και λίγο openness, λίγος σεβασμός και λίιιιγη αγάπη (τολμήστε την, δεν κάνει κακό..)!

Μ’έχει κουράσει ΤΟΣΟ να βλέπω γύρω μου φανατισμό και ΜΙΣΟΣ, τόσο μίσος τελευταία! Πού τη βρίσκουν την ενέργεια για τόσο μίσος, αριστεροί και δεξιοί, οπαδοί ομάδων, και δε συμμαζεύεται, και δε βρίσκουν την ενέργεια για θετικές σκέψεις και πράξεις; Γιατί τόση προθυμία να δηλητηριάζουν την ψυχή τους, απλώς για να βγάζουν κακία; Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί.. Γιατί πρέπει να σκοτώνονται μεταξύ τους, ακόμα, ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ, γαμώ το κέρατό τους! ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ! Πέρασε αυτός, πάει, ακόμα κι αν δεχτούμε ότι μόνο ένας έφταιγε, έτσι, για να κάνουμε τη χάρη σε κάποιους (που δεν έφταιγε μόνο μία πλευρά), ΞΕΠΕΡΑΣΤΕ ΤΟ, ΓΑΜΩΤΟ! ΕΙΜΑΤΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ! ΔΙΟΧΕΤΕΥΣΤΕ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΑΣ ΣΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ *ΟΛΟΙ* *ΜΑΖΙ* ΜΠΡΟΣΤΑ, ΓΑΜΩΤΟ, ΟΧΙ ΠΩΣ ΘΑ ΞΑΝΑΣΚΟΤΩΘΟΥΜΕ! ΣΙΧΤΙΡ ΠΙΑ!

Να βγούμε από το Ευρώ, να καταστραφεί η Ευρώπη, να μάθουν αυτοί! (Ορμώμενη από συζητήσεις στα «σόσιαλ μίντια» (:p ).)

Κάτι μου λέει, όμως, πως έχουμε πολύ δρόμο ακόμα για τον πάτο, και δε μας φταίει η ΕΕ γι’αυτό που ζούμε τώρα, αλλά  που μας άρεσε να ζούμε σαν βδέλλες και να θεωρούμε όσους πήγαιναν με τον σταυρό στο χέρι κορόιδα. Έξω από την ΕΕ γιατί θα βρούμε αξιοπρέπεια; Η ΕΕ την έχει πάρει από τους ελληνάρες, ή μήπως αυτοί την έχουν ξεχάσει γιατί δεν τους βόλευε τόσα χρόνια; Ούτε ελπίζω, ούτε περιμένω τίποτα από το συνονθύλευμα ανθρώπων του οποίου είμαστε μέρος - και το οποίο δεν μπορώ να αποκαλέσω κοινωνία. Κι αν μας τη λένε, και μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά, και είναι πραγματικά άδικο αυτό για τα χλωρά, είναι ψέματα ότι τα χλωρά ήταν και είναι η μειοψηφία; Όλοι γκρινιάζουν και διαμαρτύρονται και “επαναστατούν” και εξανίστανται και καταγγέλλουν, αλλά παράλληλα συνεχίζουν να φοροδιαφεύγουν, παρκάρουν παράνομα, πετούν σκουπίδια όπου να’ναι, καταπατούν, ζητούν και δίνουν φακελάκια, και πάει λέγοντας. Τι άλλαξε, δηλαδή, στους ελληνάρες, ώστε εάν φύγουμε από την ΕΕ ή το ευρώ, θα υποφέρουμε στωικά και θα γίνουμε παράδεισος μια μέρα; Αν ήσουν από κάποια άλλη χώρα της ΕΕ και μάθαινες ότι αυτοί εκεί στην Ελλάδα δήλωναν χωράφια που δεν έχουν, έκαναν τις επιδοτήσεις που δεν δικαιούνταν μερσεντές αντί για καλλιέργειες που έπρεπε να αλλάξουν,  μετά ζητούσαν και έπαιρναν αποζημιώσεις για τις καλλιέργειες που έπρεπε να είχαν αλλάξει αλλά έγιναν λουλούδια στα μπουζούκια (και χρησιμοποιώ ένα μονάχα παράδειγμα, για να μη γράψω βιβλίο εδώ, αν πιάσω κάθε κλάδο έναν-έναν), έπαιρναν δάνεια, όχι για να αποκτήσουν κάτι που χρειάζονται, αλλά για να το παίζουν μεγιστάνες και καλοπερασάκηδες, και έβλεπες, τώρα, ότι πτωχεύουν, θα τους λυπόσουν, ή θα τους έδινες κι άλλη μία να πάνε στο διάολο – συγγνώμη κιόλας; Δε θεωρώ ότι μας έχουν αντιμετωπίσει σωστά ως χώρα και οι εταίροι μας στην ΕΕ, κατόπιν εορτής - ήμουν και μικρή τότε - θεωρώ ότι ήταν λάθος να μπούμε στο ευρώ (αλλά θετικό που μπήκαμε στην ΕΟΚ), αλλά τώρα, νομίζω, θα μας κάνει κακό να βγούμε, πόσω μάλλον για ένα γινάτι, έτσι για να τους μπούμε στο μάτι, και να τους δείξουμε εμείς! Ανάγκη δε μας έχει κανένας, δυστυχώς δεν έχουμε κάτι να δώσουμε, ως χώρα, που δεν μπορούν να το βρουν αλλού. Αν χρωστάμε κάτι στον εαυτό μας, αυτό είναι να γίνουμε λίγο πιο έντιμοι, και να σεβόμαστε τους γύρω και το περιβάλλον μας. Αλλά για την έλλειψη αυτών δε μας έχει φταίξει ούτε η ΕΕ, ούτε το ευρώ, δυστυχώς. Δυστυχώς γιατί τότε τα πράγματα θα έφτιαχναν πολύ εύκολα. Αλλά ο δρόμος της Αρετής δεν είναι ο εύκολος δρόμος, κι εμείς βολευτήκαμε με τον σύντομο..