Διόδια για το χωράφι.

Πάνω που νομίζεις ότι δε γίνεται να συναντήσεις κάτι πιο παράλογο από αυτό που βίωσες την τελευταία φορά, συμβαίνει κάτι που σου υπενθυμίζει ότι ζεις στην Ελλάδα.

Χθες πήγα στην ορκωμοσία του αδερφού μου στον Αυλώνα. Για την παράλογη μεταχείριση των χιλιάδων συγγενών και φίλων των φαντάρων από τους όποιους υπεύθυνους εκεί, δε θα «μιλήσω» σήμερα. Διότι υπήρξε κάτι που μου έκανε ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση.

Στην έξοδο, λοιπόν, από την εθνική οδό προς Αυλώνα, υπήρχε μια μεγάλη σταματημένη ουρά από αυτοκίνητα. Σκέφτηκα ότι, ή η μισή Ελλάδα πήγαινε στην ορκωμοσία, ή είχε συμβεί κάποιο ατύχημα. Κάποιοι εργάτες έστηναν μια μεγάλη κατασκευή πάνω στην είσοδο της Εθνικής, φαντάστηκα πως θα γινόταν βενζινάδικο – τι άλλο θα μπορούσε να γίνει εκεί;

Και πάνω στη στροφή της εξόδου – αυτού του δαχτυλιδιού που σε βγάζει απ’τους μεγάλους δρόμους, ΠΑΝΩ στη στροφή, κάποιος είχε στήσει σταθμό διοδίων, κι η κατασκευή που έβλεπα στην είσοδο, προορίζεται για σταθμός επίσης! Πάνω στη στροφή, με αποτέλεσμα να μπλοκάρεται η έξοδος από την εθνική. Επιπροσθέτως, αυτά τα διόδια ΔΕΝ ήταν για την εθνική – προφανώς, αφού είχαμε ήδη πληρώσει γι’αυτή, και βρίσκονταν έξω από το δρόμο. Ούτε πάνω, ή έστω πριν από κάποιον συγκεκριμένο δρόμο ήταν. Πληρώσαμε 2,75 ευρώ απλώς γιατί κάποιος έστησε διόδια στην έξοδο! Μετά τα διόδια ακολουθήσαμε ένα μικρό δρομάκι που οδηγούσε στο στρατόπεδο και σε κάτι χωράφια.

Συνήθως τα διόδια μπαίνουν στην αρχή – πριν πολλά χρόνια και στο τέλος – του έργου για το οποίο πληρώνουμε. Όχι σε συνδετικές οδούς. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, ακόμα κι αν το κράτος γνωρίζει την ύπαρξη αυτού του σταθμού διοδίων. Τόσο γιατί μπλοκάρει την έξοδο από τον αυτοκινητόδρομο, με αποτέλεσμα να μποτιλιάρεται μία λωρίδα την εθνικής οδού σ’εκείνο το ύψος, όσο και γιατί δεν είναι πάνω σε κανέναν παλιό, ή καινούριο δρόμο. . Αν μη τι άλλο, η Ελλάδα μας προκαλεί καθημερινά να αμφισβητούμε αυτά που νομίζαμε πως ξέραμε, μας κάνει ανήσυχα πνεύματα! ….