ΜπΕλλάς – το ποδήλατο και το πρόβατο

Τελικά οι Έλληνες πρέπει να είναι από τους πλέον φανατισμένους /πρόβατα/ γιούρια λαούς στον πλανήτη. Πράγμα που έχει οδηγήσει σε υποβάθμιση αλλά και σε μεγαλεία.

Σκεφτόμουν τη μόδα του ποδηλάτου – όπου μόδα, πρώτοι σαν λαός. Πέσαν όλοι με τα μούτρα. Σαν πρόβατα θέλουν να καπνίζουν όλοι σε κλειστούς χώρους, νιώθοντας επαναστάτες – κούνια που τους κούναγε. Έτσι νιώθουν κι όταν ακόμα πετούν τα σκουπιδάκια τους στον δρόμο και στη φύση. Σαν πρόβατα φανατίζονται με τη μία ή την άλλη ιδεολογία, ακολουθούν ή δεν ακολουθούν το ένα ή το άλλο κόμμα, σκοτώνονται για τη μία ή την άλλη ομάδα, σαν πρόβατα είναι έτοιμοι να πιστέψουν, και να μην ερευνήσουν και να μην προβληματιστούν ιδιαίτερα, αλλά να φανατιστούν με το κάθε πράγμα που θα ακούσουν, ειδικά όταν αυτό το «κάθε πράγμα» μοιάζει με μάννα εξ ουρανού..

Σαν πρόβατα, μπορούν να ριχτούν στη μάχη και να είναι οι καλύτεροι όλων, εάν βρεθεί ο ενδεδειγμένος ηγέτης να διοχετεύσει το άκριτο πάθος τους κατάλληλα. Σαν πρόβατα μπορούν να μεγαλουργήσουν και σε καιρό ειρήνης, πάλι με τον ανάλογο τσοπάνη επικεφαλής. Ήταν καλύτεροι από εμάς οι αρχαίοι, μήπως; Δεν ήταν. Τι συνέβη στην Αθήνα μόλις «έφυγε» ο Περικλής;

Το καλύτερο κοπάδι. Ωραία πρόβατα, δεν είναι βλαμμένα, είναι υγιή και ικανά. Απλώς βαριούνται να σκέφτονται για τον εαυτό τους. Ίσως δεν τους το έχουν μάθει – κι εκεί ακόμα φαίνεται η «κοπαδοσύνη» τους, πρέπει να τους το μάθει κάποιος.

Αλλά αυτό δε θα αλλάξει. Αν δεν άλλαξε 4000 χρόνια τώρα σ’αυτό το κομμάτι γης, μάλλον δε θα αλλάξει. Ας ελπίσουμε σε ξεχωριστούς δάσκαλους, καθηγητές, διευθυντές, διοικητές, πολιτικούς αρχηγούς, να οδηγήσουν το κοπάδι σε ωραία βοσκοτόπια πάλι. Ή Περικλής πρέπει να βρεθεί ξανά, ή να σπάσουμε τα δεσμά με ένα χαρακτηριστικό της ταυτότητάς μας διαχρονικά, και να γίνουμε σκεπτόμενοι άνθρωποι. Μέχρι τότε (θέλω να ελπίζω), καλό πετάλι!