«Δημοσιογράφοι», κοινωνία, «υπαρκτός πουριτανισμός» και ανύπαρκτη ντροπή.

Δε με ενδιαφέρει ποιός πήγε πού ποιό DVD και δε συμμαζεύεται. Στην αρχή η υπόθεση με τον «κομιστή» - αλήθεια, ποιανού έμπνευση ήταν αυτός ο χαζός χαρακτηρισμός με τον οποίο έχουν πορωθεί όλοι οι δημοσιογράφοι; - μου φαινόταν ένα πιπεράτο παρελκόμενο της σοβαρής υπόθεσης που αφορούσε το γενικό γραμματέα του υπουργείου πολιτισμού. Παρεμπιπτόντως, αυτή η υπόθεση μας έχει αφήσει χρόνους. Στη συνέχεια έγινε, η συγκεκριμένη ιστορία, βαρετή. Μετά κουραστική. Πλέον, για μένα τουλάχιστον, είναι εκνευριστική. Άλλη δουλειά δεν έχει ο κόσμος, να ασχολείται με τις περιπτύξεις του χοντρού με την 35χρονη, λες και αυτό λύνει κανένα ουσιαστικό πρόβλημα της κοινωνίας, ή της πατρίδας μας.

Αυτό πάντως που έχει βιάσει και τσαλαπατήσει την αισθητική μου από τότε που ξεκίνησε αυτό το θέμα, και όσο περνάει ο καιρός ασελγεί πάνω της όλο χειρότερα είναι η ύπαρξη του Τριανταφυλλόπουλου. Με ενοχλεί. Με προσβάλλει. Δεν έχασε ευκαιρία να βγει από όποιο μέσο μπορεί (από όλα δηλαδή, τηλεοπτικά κανάλια, ραδιοφωνικούς σταθμούς, εφημερίδες) να μιλάει σαν «κατίνα» για τον κάποτε «φίλο» του. Δε ντρέπεται όταν γυρνάει σπίτι του και ακούει ξανά τον εαυτό του; Όταν ακούει πώς εκφράζεται δημοσίως; Τα χίλια δίκια να έχει, που βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι δεν έχει, είναι απαράδεκτος ο τρόπος με τον οποίο εκμεταλλεύεται τη δημοσιότητα και τα μέσα που έχει και που του παρέχονται, για να μιλάει τόσο τιποτένια. Υπάρχει πάντα πιο πολιτισμένος τρόπος να πεις και τα χειρότερα πράγματα. Και πάνω απ’όλα, ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ, αυτό το καθημερινό και σχεδόν 24ωρο είναι, πλέον, ανυπόφορο, και ασεβές προς κάθε τηλεθεατή, ακροατή και αναγνώστη. Έλεος!

Δεν είμαι με το μέρος του κυρίου Αναστασιάδη. Κι αν έχει κάνει παρανομίες, καλώς να τιμωρηθεί γι’αυτές. Αυτό, όμως, αφορά τον ίδιο και τη δικαιοσύνη. Όχι την τηλεθέαση του πρώην συνεργάτη του. Και δε θα μου φανεί ύποπτος για οτιδήποτε επειδή δε βγήκε από την πρώτη στιγμή να ξεκατινιαστεί παρέα με τον Τριανταφυλλόπουλο και τους υπόλοιπους (θα’θελαν) δημοσιογράφους μπροστά σε όλους εμάς που δεν τους χρωστάμε τίποτα.

Με προσβάλλουν, όμως, όλοι οι δημοσιογράφοι που αντί να επιτελούν το έργο τους, που είναι να με ενημερώνουν για το τι συμβαίνει στον κόσμο και στη χώρα μας, καθώς και να ασκούν κριτική στην εκάστοτε εξουσία, χαίρονται να σκανδαλίζονται με τα του οίκου τους, και ένα μήνα τώρα να πληρώνονται για να κουτσομπολεύουν και να βρίζονται μεταξύ τους. Είναι αυτό που έγραφα και σε προηγούμενο άρθρο μου εδώ∙ οι χειρότεροι πάντα χαίρονται να βρίσκουν και να στήνουν ένα μαύρο πρόβατο στον τοίχο, ώστε διατυμπανίζοντας την αντίθεσή τους με όλα τα κακά που κατά τα λεγόμενά τους εκείνο αντιπροσωπεύει, να νιώθουν ότι οι ίδιοι είναι και προβάλλονται σαν «άγιοι».

Αγάπη δεν υπάρχει σ’αυτήν τη χώρα. Ο σεβασμός, έστω και τυπικός αν ήταν, των παππούδων μας, άρχισε να χάνεται από τη γενιά των γονιών μας (εκείνης της γενιάς της καθολικής αμφισβήτησης) και πλέον εξαφανίστηκε. Τώρα πια χάσαμε, ως κοινωνία, και τη ντροπή. Συμπεράνετε.

Ο «ιππότης» της δημοσιογραφίας…..

Ο κύριος Μάκης Τριανταφυλλόπουλος δηλώνει την αντίθεσή του για τις άσεμνες φωτογραφίες που παρουσιάστηκαν από την εφημερίδα του, καθώς και εν γένει για τα «ροζ» ρεπορτάζ. Θα ήθελα να ήξερα τι γνώμη έχουν δύο εξέχοντα πολιτικά πρόσωπα της πατρίδας μας σχετικά, οι κύριοι Ασλάνης και Κορκολής.

Με τόση υποκρισία, διαπλοκή και παρανομία παντού τριγύρω, προτιμώ ώρες-ώρες να μην έχω ιδέα τι συμβαίνει στον κόσμο.

Η πρότασή μου για μια προσοδοφόρα και ωφέλιμη για την Οικονομία, μισθολογική πολιτική:

Να οριστεί ανώτατος μηνιαίος μισθός στο δημόσιο τα 5.000 ευρώ. Για διευθυντές σε οποιονδήποτε οργανισμό έχει σχέση με το δημόσιο. Νοσοκομεία, δικαστήρια, ΔΕΚΟ, Βουλή, κοκ. 5.000 ευρώ είναι ένας αξιοπρεπέστατος μισθός. Και τα τεράστια ποσά που εξοικονομηθούν από αυτήν τη μισθολογική εκλογίκευση μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ανεβεί ο κατώτατος μισθός στα 1000 ευρώ. Που μετά βίας επιτρέπει σε κάποιον να ζήσει αξιοπρεπώς. Ώστε να κλείσει κάπως η ψαλίδα. Ώστε να ζουν ανθρώπινα όσοι εργάζονται. Ώστε να αναλαμβάνουν διευθυντικές θέσεις στο δημόσιο άνθρωποι που το επιδιώκουν γιατί θέλουν να προσφέρουν στην κοινωνία, και όχι γιατί αποσκοπούν στον πλουτισμό.

Όσοι θέλουν να πλουτίσουν, μπορούν να απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα, με τους όρους του ιδιωτικού τομέα και της ελεύθερης αγοράς. Ο δημόσιος τομέας έχει λόγο ύπαρξης για να εξυπηρετεί τον πολίτη, όχι για να τον απομυζά ώστε να εξυπηρετεί τους επικεφαλής του. Μόνο έτσι μπορεί να εξυγιανθεί το Δημόσιο. Όταν αποκοπεί η υπηρεσία σε αυτό από ευκαιρίες και προσδοκίες πλουτισμού. Πάντα σε βάρος του κοινού καλού.

Δεν είναι παιδιάστικο αυτό που γράφω. Είναι εφικτό, βιώσιμο, και τίμιο. Προσωπικά το βλέπω σαν μονόδρομο για ένα κράτος που θέλει να ονομάζεται «κράτος πρόνοιας». Μένει να δούμε αν υπάρχουν πολιτικοί αρκετά αξιοπρεπείς ώστε να προχωρήσουν σε ανάλογες μεταρρυθμίσεις.

Σιγά μη βγει περπατώντας ο Χρήστος Ζαχόπουλος από το νοσοκομείο.

Εξηγούμαι. Τόσο βαθιά που είναι χωμένος σε όσα η κυβέρνηση, και ειδικά το σόι Καραμανλή, θα ήθελαν να συμβαίνουν προς όφελός τους χωρίς να γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι, για να μπορούν να κοιμούνται τα βράδια, υπάρχει περίπτωση να τον αφήσουν να πάει σε δίκη; Γιατί μετά το νοσοκομείο προφανώς τον περιμένουν τα έδρανα του δικαστηρίου, αν δεν έχει καταλυθεί το κράτος μας ακόμα. Αυτό που βλέπω να γίνεται είναι όταν βρει τις αισθήσεις του να μην το μάθουμε ποτέ. Να πει ό,τι έχει να πει στον κύκλο που «πρέπει», και μετά να τον φάνε ήσυχα κι ωραία, «τελικά υπέκυψε στα τραύματά του».

5 μη κυβερνητικές οργανώσεις που επιχορηγούνται από το υπουργείο πολιτισμού. Από πότε έχουν πάρε-δώσε, άρα και εξάρτηση, με το κράτος οι «μη κυβερνητικές οργανώσεις»;

Πρόεδρος της μίας – «Ανέμη» - η σύζυγος του πρωθυπουργού. Θα ήθελα να ξέρω την ανάμιξη του Χ. Ζαχόπουλου και στην απόκτηση του πτυχίου της επίσης.

Επί της γραμματείας του τάφοι των Σαλαμινομάχων ρίχτηκαν στη θάλασσα, στον υγρό τάφο των τριήρεων της ιστορικής ναυμαχίας, και ο χώρος μετετράπη σε νεκροταφείο πλοίων, σε σκουπιδότοπο πάνω στα ιερά και όσια της εθνικής μας κληρονομιάς. Η ναυτιλιακή υπεύθυνη για τις μεγαλύτερες καταστροφές ανήκει στη σύζυγο του κυρίου(;) Αχιλλέα Καραμανλή. Παραπέμπω σε προηγούμενο άρθρο σχετικά με τη λατόμηση του όρους Λαϊλιά στις Σέρρες, απόπειρα τεράστιας οικολογικής καταστροφής αποσκοπούσα σε πρόσκαιρο υπερκέρδος, με έναν από τους πρωτοστάτες τον κύριο…Α.Καραμανλή.

Επίσης, στην εκπομπή του κ. Χαρδαβέλα, σε μία από τις ευτυχείς στιγμές που δεν ασχολήθηκε με UFO και φαντάσματα, αλλά με πιο ουσιαστικό για την καθημερινότητα, το παρόν και το μέλλον μας θέμα, είδα με τα μάτια μου να σκάβεται αρχαιολογικός χώρος στη Χίο, με τις ευχές του υπουργείου πολιτισμού, για να χτιστεί πολυκινηματογράφος!

Θυμάται κανείς κάποιον Βασίλη Ζαχόπουλο; Πρόεδρος της ομοσπονδίας του καράτε, εκπαιδευτής αστυνομίας, στρατού και ειδικών δυνάμεων, οικογενειάρχης. Πέθανε στη φυλακή από καρδιά, αφού συνελήφθη για επίθεση με χειροβομβίδες στο σπίτι του αδερφού της ερωμένης του, ενώ αποκαλύφθηκε και ότι πουλούσε προστασία. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ των δύο Ζαχόπουλων. Δε γνωρίζω, θα ήθελα εάν κάποιος ξέρει να με διαφωτίσει. Η εξωτερική ομοιότητα είναι πάντως ιδιαίτερη, καθώς και η καταγωγή.

Τα παραπάνω δεν τα γράφω για να αναφέρω κάτι καινούριο, κάτι που κάποιοι δημοσιογράφοι, ή ενεργοί πολίτες δεν έχουν ήδη ανα/αποκαλύψει. Τα γράφω για να τα καταγράψω, κάπου. Για να μην ξεχαστούν κι αυτά όπως τόσα άλλα όταν κάποιο όμορφο θέμα τύπου «Ζωνιανά» βγει στην επικαιρότητα ξανά για να το κουκουλώσει – τα ναρκωτικά είναι πάντα καλό θέμα, αναμοχλεύει το συναίσθημα, εξοργίζει, πουλάει. Το καταγράφω για να ζει. Και γιατί θέλω να δω και εάν διαθέτω ικανότητες μέντιουμ, να δω εάν τελικά ο «κύριος» θα επιζήσει για να δικαστεί. Και για να μην το ξεχάσω ούτε η ίδια. Για να έχω ένα ακόμα κομμάτι του παζλ όταν κάτι καινούριο προκύψει κατά τη διάρκεια διακυβέρνησης της χώρας από τη συγκεκριμένη συντεχνία. Για να δούμε….